پوزش

پوزش...

چه می گذرد ... آهدر آن گوشه از جهان !زمین و زمان، آتش و دودباغ ها خاکسترخشکیده رودهیچ خبری نیستاز آبی آسمان، رها پرنده در آنهفت رنگِ رنگین کماننه سبزه زار، پروانه و شاپرکی نه خنده و بازی کودکانه نه در باد، رقص قاصدکیچه می گذرد ... آهدر آن گوشه از جهان بر آن نوگلانآنجا که زهرِ تلخ شدبه کامِ جانرویایِ شیرین کودکانکابوس های دهشتناکسایه انداخته برلطافتِ خواب های شان ...چه می گذرد ... آهدر آن گوشه از جهان !از زیاده خواهی هاخسته شد روزگار ...محو شد واژه ی انسانیتدر لغت نامه ها،نمی یابی معنایی، برای آدمیت ...رأفت، جوانمردی، شرفخنده دارترین واژه هاشرمسار استادبیاتِ جهان را،قلم" لعنت به جنگ ...به قلب های سختِ، مثل سنگ "" مریم ... شیرین ناز " نوشته شده در شنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۲ساعت توسط پوزش...

شـده از جـور زمـان، قـصـه ام حُـزن آلـودقـلـم از درد نـوشـت و، واژه هـا اشـک آلـود" مریم ... شیرین ناز "یکی بود یکی نبودزیر گنبد کبودهمه جا آتش و خون ...بادبادکا، گُم شده در ابرِ دودعروسکا, لباس پاره بر تن، بی دست و پا، بریده گیسوقرارهای عاشقی، غمگنانه، بی رنگ و بوهر تکه از زندگی،مچالهافتاده به یک سوخراش بر صورت می دهد، مادری گریان، می زند بر سر، پدری نالاندنبالِکودک خود می گردندبه زیرِآواربیداد می کند در جهانخلاء بشریت در آدم نماهابه اوج رسیده خوی حیوانیتدیگر اثری نیست ز شادی نوع دوستی، مهربانی و عطوفت ای وای، چه آمده بر سر دهرکه گذر، اینگونه کند ایام !!!یا اللهنابودشان بگردانستیزه جویانِدچارِ فقرِ وجدان" مریم ... شیرین ناز "خدای مهربانی ها، می دانم که در غـزه، می بینی کودکان ... دریاباین فرشتگان بی بالِ زمینی را نوشته شده در یکشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۲ساعت توسط پوزش...

๑۞๑ بــلــوریــن ســـاغــر دل ๑۞๑ ܓ✿ شـمـیـمِ عـشـق ܓ✿ *** ترنم هستی *** پوزش...